کتاب خمره از هوشنگ مرادی کرمانی را امروز خواندم.کتاب جالبی است و به نظر من متن روان و جذابی هم دارد اما مثل این که این داستان مقداری اشتباهات هم درش هست . مثلا چرا آن خمره که شکست خیلی راحت از کوزه استفاده نشد؟مگر چند دانش آموز این روستا داشته ؟و...
اما به نظر می رسد پیام اصلی داستان چیزی ورای این هاست.
که همه این نقد ها را می توانید از لینک زیر بخوانید که نمیدانم چه کسی آن را نوشته اما بسیار زیبا و جالب نوشته است:
راستی فکر نکنید این نقد نوشته من است!من فقط این را پیدا کردم و به نظرم در نوع خود جالب است
