این چه وضعیه که آدم گاهی توش گرفتار میشه.هی ناراحته ،هی خوشحاله،هی ناراحته،هی خوشحاله.ازین وضع بیزارم.
این چه وضعیه که آدم گاهی توش گرفتار میشه.هی ناراحته ،هی خوشحاله،هی ناراحته،هی خوشحاله.ازین وضع بیزارم.
وقتی تنبلی می کنی و ناگهان یادت میاد که یه روزی فرصتت تموم میشه، با انگیزه شروع می کنی.
وقتی می فهمی یه روزی از این دنیا میری ،بداخلاقی با همراهانت رو کنار می گذاری و بیش تر بهشون توجه می کنی.
وقتی میفهمی یه روزی ازین دنیا میری دیگه تحمل سختی ها برات راحت تر میشه،میدونی که حتی اگر نتیحه تلاش هات رو تو این دنیا نبینی
بالاخره یه روزی نتیجه اون ها رو خواهی دید و سعی می کنی کار های خوبت رو زیاد کنی .
وقتی داری کار بدی انجام می دی ، متوجه میشی یه روزی این دنیا تموم میشه و تو میمونی و کار بدت.
مرگ بهترین انگیزه برای زندگی است.
دیروزساعت 11 و نیم شب ،دوستان به من پیامک دادند که پدر هم مدرسه ایم که یک سال با هم هم کلاس هم بودیم فوت کرده است.
علت فوت هم سکته ی قلبی بوده است.
اولش باور نکردم.
این شایعات معمولا زیاد درست میشن...ولی متوجه شدم که قضیه جدی هست.
اولش خواستم که شمارش رو گیر بیارم و باهاش صحبت کنم ولی ...
ولی دیدم هیچ حرفی نمی تونم بزنم.دیدم هیچ چیزی نمی تونم بگم.
خواستم برم مراسم ترحیم ...دیدم تو چشم اش نمی تونم نگاه کنم.
شاید اشتباه کردم.شاید باید باهاش تماس می گرفتم ،می رفتم مراسم ترحیم.
ولی نمی شد.نمی دونستم باید چی بهش بگم.
نمی دونستم اگر وقتی تو چشماش نگاه کردم و اشک تو چشماش حلقه زد،باید چیکار کنم.
واقعا نمیدونم.فقط خدا بهش صبر بده.
دقت که می کنم ، می بینم نگرانی هام برای آینده نامعلوم،برای این که در آینده آدم خوبی خواهم بود یا نه،برای این که می تونم به آرزو هام برسم یارنه و ... من رو ناراحت و پژمرده کرده یا در واقعیت شاید بشه گفت له کرده.
بار ها که دقت کردم هر وقت اینطوری شدم فقط به خاطر این بوده که یه اصل مهم رو فراموش کردم.
فراموش کردم خدایی هست که با قاطعیت گفته است:
«وَ مَنْ یَتَّقِ اللّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ وَ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَی اللّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللّهَ بالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللّهُ لِکُلِّ شَیْءٍ قَدْرًا»(طلاق: 2 و 3)؛ «هر کس پرهیزکاری کند، خداوند راه خروجی برای رهایی وی از مشکلات قرار می دهد و از طریقی که گمان ندارد، روزیش را می رساند و هر کس بر خدا اعتماد کند و کار خود به وی واگذارد، خدا برای او کفایت است. همانا خدا فرمان خویش را به نتیجه میرساند و آنچه را که بخواهد تخلف ندارد.
بار دیگری به عکس اول پست نگاه کنید .
که گفته است که نلسون ماندلا ازین دینا رفته است؟او تا آخرین لحظه ای که کسی با به خاطر آوردن او لبخند می زند، زنده است.
سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز
مرده آنست که نامش به نکویی نبرند