خام‌های کمک‌رسان

از هر کسی هر چیزی را نباید پرسید. این را محمدرضا شعبانعلی در روزنوشته‌هایش در اینجا می‌گوید یا در واقع درک من از متن اوست.

من این موضوع رو وقتی تجربه کردم که برای دوره‌ی تابستانه‌ی المپیاد کامپیوتر وارد باشگاه دانش‌پژوهان جوان شدم. من آنجا متوجه شدم که چقدر شخصی که از او برای این موضوع مشورت خواستم، مشورت اشتباهی به من داده‌ است و من چقدر در یک سال قبل به بی‌راهه رفته بودم. برای مثال من نمی‌دانستم که اول الگوریتم‌ها را یاد می‌گیرند و بعد به حل سوالاتی میپردازند که از آن ایده کمی تغییر یافته و یا ترکیب شده استفاده می‌کند و بنابراین سوالاتی را می‌دیدم که قادر به حل آن‌ها نبودم و احساس بدی پیدا می‌کردم. اما بعدها فهمیدم که مثلا الگوریتمی هست که همه بلد هستند و با کمی تغییر و ترکیبش با بقیه می‌شود آن مساله‌ی سخت را حل کرد و غیره.

به هر حال آن دوران که گذشت. حواسم را جمع کنم که در مورد ادامه‌ی تحصیل و شغل و مهاجرت کردن یا نکردن و روابط عاطفی‌ام:

۱-از آدم خام کمک نگیرم و نپرسم

۲-از آدم باتجربه و پخته کمک بگیرم و بپرسم

۳-دو تا بالایی را از هم تشخیص دهم.